Iets

Er is iets veranderd. De 'haast' is er af en ik heb zoiets van: "ik zie wel waar ik (vandaag) uitkom". De toerist af die alles wil zien... Ben nu 'op reis' en een reiziger. Het is niet de het reisdoel maar de reis = het doel. Ik kwam op een gegeven moment 's avonds bij mijn tent aan en het voelde als 'thuis'. Dat was toch wel een bijzondere ervaring en een bijzonder moment.

"Where ever I lay my hat; that's my home..." Cool man.

Vandaag sprak ik een "echte" reiziger. Een oudere man die met een (ook wat ouder) paard langs de weg liep. Ik had hem een dag of twee geleden ook al eens zien lopen en ik had net een foto gemaakt en stond dus aan de kant van de weg toen hij voorbij kwam. Bleek al zo'n tien jaar op deze manier door het leven te gaan. Samen met zijn paard het land door. Dit was ondertussen de derde keer NZ rond. De eerste keer voornamenlijk op zijn paard, de tweede keer half, half en deze keer liep hij meer naast dan dat hij reed. Maar dat maakte niets uit. Het rondreizen was zijn leven en dat van het paard. Hij had in het verleden altijd de schapen bijeen gedreven (op een paard) en verdiende nu ook zijn geld op boerderijen die hij passeerde. Het paard, zo vertelde hij me was al redelijk oud maar wilde (ook) nog niet met pensioen. Als ze te lang op een boerderij bleven werd (ook) het paard onrustig en wilde verder. Ik vond het een geweldig verhaal en ik was blij dat ik even op hem had gewacht een een praatje met hem had aangeknoopt.

Overigens om een praatje zit je hier niet verlegen. Iedereen is geintresseerd in je. De standaard groet is: "how are you doing" (of elke willekeurige afkorting ervan) en ze kijken raar op als je geen antwoord geeft. Ze verwachten een antwoord en hoe kort het ook is er is altijd een aanknopingspunt voor een gesprek. En hoe zuidelijker je komt, hoe afgelegener het er is en hoe meer men werkelijk geintresseerd is.

De motor is trouwens een goede tweede. Motoren worden hier vooral voor de (offroad) sport gehouden, of als werkpaard op de boerderie (ipv een echt paard) maar zeker niet voor het reizen. Reizen doe je in een camper. Bij voorkeur groot (tot en met verbouwde vrachtwagen aan toe), in ieder geval 4WD (4 Wheel Drive) en met een aanhanger; aanhanger met boot, quad, off-raod motor of wat dan ook en in willekeurige combinaties. Maar een motor met volle bepakking. Dat doe je alleen in je (jongens)droom. En dus vooral veel aanspraak van mannen (!) die dat eigenlijk stikem ook wel zouden willen doen. Maar goed wel leuke gesprekken.

De afgelopen dagen ben ik door de Catlins gekomen. Een wat minder bekend gebied, voor de "doe NZ in drie weken toer.!" net iets buiten de route en dus rustiger en gemoedelijker. Ook wat meer echte Nieuw-Zeelanders die hier hun kerst-vakantie doorbrengen. En weer een heel ander landschap; gemoedelijk, rustig en meer... liefelijk. Glooiende heuvels, groen, veel schapen, prachtige kustlijn met baaien, zandstranden maar ook steile kliffen. En vol met (voor ons nederlanders) onvoorstelbare natuur: penguins, zeehonden (zomaar naast je als je even niet op let), zeeleeuwen, zeeolifanten (nog niet gezien trouwens) en dolfijnen. Vroeger hoorden daar ook nog walvissen bij maar die houden het na de walvisvaart nog even voor gezien...

Ik heb me overigens nog wel even vergist in het landelijke gehalte van de Catlins. De camping betalen met creditcard.? Euh effe niet. Bank/Pinnen.? Tja Balchutta... 50 km terug.! En cash, dat had ik even niet meer, ik dacht dat ik wel ergens kon pinnen. De volgende dag maar even terug naar Balcutta, pinnen, boodschappen en gelijk ook maar even getankt. Je weet maar nooit. Drie dagen later in Curio Bay: winkel is de campingwinkel met dito voorraad; eerstvolgende supermarkt 30 km verderop. Niet dat het wat uitmaakt. De weg door de Catlins was een droom. Ik heb mijn bochtenwerk weer flink mogen oefenen en wat heb ik genoten.!

"A long and winding road..."

Heerlijk, lange doordraaiers, links, recht slalom rijden, haarspeldbochten, overzichtelijke bochten, veradelijke bochten, uphill, down hill. Alles zat er bij en het kon wat dat betreft niet op. Mede vanwege de boodschappen maar ook vanwege mijn reisplan (reizen/verplaatsen, tent neerzetten en dan twee, drie dagen toeren). Heb ik sommige stukken twee of wel vier keer gereden en elke keer weer: KICKEN.!

Gistern op zoek naar een plaatsje. Bleek het uit twee boerderijen te bestaan. Ik ben er twee keer door gekomen voordat ik dat door had...

Vandaag maar weer eens een stad en in een hostel. Weer eens wat anders maar ook gezien oud en nieuw. Dan is het toch wel lekker om in (!) een stad te zitten. Op loopafstand van een (irish) pub. Kan ik ook zonder na te hoeven denken een biertje drinken.

Sinds gisteren heb ik overigens zelfs Whisky in m'n rugzak zitten. In een lokale supermarkt, annex pompstation (twee pompen: petrol en diesel echt zoals je soms in die amerikaanse roadmovies ziet) hadden ze naast het reguliere vier jerrycans staan. Gin, Whisky, Brandy en nog wat). Kon je je eigen fles vullen. Yep, da's wat voor mij. Snel mijn kwart liter flesje melk leeggedronken en om gespoeld: vullen maar...