Overweldigend

Vanuit de liefelijke schoonheid van de Catlins, via de wat saaie vlakte van Invergargill naar de overweldigende natuurkracht van de Fjordlands.

Overweldigend is het beste woord dat ik kan bedenken deze ruigte, dit brok granieten geweld en wildernis te beschrijven.

Vanuit Invergargill lekker cruisend langs de zuidkust, bochtje links, bochtje rechts, overwegend rechtdoor met af en toe een afslag of een baai. Het geronk van de motor aan de ene kant, het ruisen van de zee en het breken van de golven aan de andere doemt langzaam maar zeker aan de einder een 'hoog'gebergte op. Eerst nog en beetje vaag maar alras scherper afgetekent. Al van verre is het indrukwekkend en begin ik al foto's te maken. Voor 99% heb ik die later weer weg gegooid. Want dan moet je nog een eind... En die bergen worden groter en groter en groter en massiever. Elke meter dichterbij groeit 't en groeit het. Je blijft foto's maken. En toch: op een gegeven moment draai je een bocht door en ineens zit je er midden in. Toch een heel rare gewaarwording. Je rijdt er uren naar toe en toch overvalt het je op een gegeven moment.

En dan zit je ook gelijk in een 'tourist-honeypot' Kan ook (bijna) niet anders want:
(a) De fjordlands zijn een (wereld)reservaatsgebied je komt er bijna niet in. Daar is geen prikkeldraad voor nodig het gebied is zou ruig het is nagenoeg niet 'in' of 'door' te komen.
(b) De fjordlanden hebben een ongelovelijke aantrekkingskracht; jaarlijks komen er (honderden)duizenden toeristen op af. En al die duizenden toeristen worden opgevangen in (precies) drie plaatsen:
1. Te Anau; het toeristche centrum
2. Milford; twee uur rijden vanuit Te Anau, het vertrekpunt van de cruises door de (!) Milford Sound
3. Manapouri; een wat 'vergeten' dorp nabij Te Anau waar de ferry naar die ander toeristische trekpleister de Doubtful Sound vertrekt.

Ik kwam (niet toevallig) aan in Manapouri. Aangezien in de schaduw van Te Anau viel de toeristische druk mee. Behalve de ferry-haven eigenlijk een klein (op de ferry gericht) dorp. Nog relatief authentiek en rustig met een lokaal gerunde benzinepomp, een bar annex winkeltje en twee campings (annex motorcamp, motel en restaurant).

Ik had in Invercargill al een 'overnight cruise' geboekt voor de Milford Sound. Milford Sound is een kiwi must-do. Overdag varen er vier of vijf schepen (met in totaal ca 250 toeristen per keer) de hele dag af en aan voor en cruise van 1 a 2 uur. Om 16:30 vertrekken er twee voor een overnight cruise. 's middags vertrekken, 's nachts op de boot in de sound overnachten met in de avond de mogelijheid te kano-en en 's ochtends te genieten van de onvergetelijke rust. 't was een korte nacht: de zon (voor zover door de bergen) onder zien gaan maar wel weer om 5:30 uur weer op om voor 100% van de ochtend te kunnen genieten.

De Milford Sound is indrukwekkend maar zo super was het nu ook weer niet: ik heb ik Noorwegen indrukwekkende fjorden gezien. De entourage was echter geweldig. In alle rust op een boot met (slechts) 11 andere passagiers door het indrukwekkende landschap varen. Penguins (wederom), rustende zeehonden (alweer)en zowaar een groep botllenose dolfijnen (de echte flipper) spotten die dan vervolgens rond (en met) de boot gaan spelen is echt onvergetelijk. Net als de rust van de avond en ochtend.

Wat ik echt indrukwekkend vond en vindt is de ongereptheid en de omvang. Alleen al van de Milford Sound en dat is dan nog maar een splinterje va het geheel. Alleen met een 4WD en met heel veel survival ervaring is het gebied werkelijk te betreden. Alleen al voor Milford moet je 120 km rijden (heen en terug). Er daarvoor ligt er een 'speciale' snelweg tussen Te Anau en Milford. Met tussen Te Anau en Milford verder niets: alleen weg, rotsen en natuur. Geen dorp, geen benziepomp, niets. (overigens is in Milford zelf ook geen benzinepomp dus genoeg meenemen voor heen en terugreis. Met een actieradius van 300 km (inclusief reserve) ook voor ons een haalbare kaart alhoewel ik niet het gevoel had veel 'over' te hebben)

Wel veel DOC natuurcampings langs deze weg en op een daarvan heb ik zowel voor als na de cruise en nacht gestaan. Camping is een groot woord; een wat vlak gebied vooral bezaaid met kiezenstenen en gravel aan de oevers van een meer met ik schat maximaal 6 plekken waar je met goed fatsoen en tent kon plaatsen en 1 compost toilet. Ruig en back-to-basic. Wel 'echt' en best wel een beetje spannend. Ik was voorbereid en had het nodige droogvoer bij me. Ik was er klaar voor. Behalve de cruise genieten van de natuur, wat wandelingen maken en 's ochtends lekker zwemmen in het meer.

Allemaal gedaan alhoewel zwemmen een wat groot woord is: zo koud.! Maar goed aan de andere kant geen douches en met al die zonnebrandcreme en anti-muggenspul voel je je toch wel erg vies en behalve het feit dat ik altijd in een dergelijk meer (of beekje) wil springen ook de enige manier om je een beetje te verfrissen ;-)

Zowel voor als na de cruise een dagwandeling gemaakt en dan voel je je wel heel erg klein en kwetsbaar. Een van de wandelingen ging dusdanig door een bos dat ik op een gegeven moment het voor gezien heb gehouden. Ik vond het onverantwoord (alleen) verder te gaan en ben op mijn schreden terug gekeerd. Later op de dag nog een andere wandeling gemaakt naar een bergmeer: zwaar maar qua route overzichtelijk en dus voor mijn gevoel verantwoord. En aan het eind zo ontzettend de moeite waard. Als je dan beseft dat je nog maar de een schilfertje van de rand van de fjordlanden raakt en dat die wandelingen (door het DOC) uitgezet zijn dan besef je zeker na de eerste wandeling de omvang en ongereptheid en tegelijkertijd de kracht van de natuur. Ontzagwekkend.!

Tegelijkertijd voel je je heel erg nietig. Als een mier die net al een mier en met hetzelfde gemak zo vertrapt kan worden. Louterend maar niet echt een prettig gevoel. Hoewel ik gepland had nog een dag te blijven heb ik de volgende dag mijn tent en spullen op de motor gepakt en ben de 'menselijke' maat weer op gaan zoeken: eerst maar eens een kopje koffie in Te Anau. Dan weer verder. Als geen andere dag waren de tekstregels van Steppenwolf van toepassing:

"Get your engine running
Head out for the highway
...
In what evercomes our way..."