The Story Continues - Reisverslag uit Waipukurau, Nieuw Zeeland van Timon Knigge - WaarBenJij.nu The Story Continues - Reisverslag uit Waipukurau, Nieuw Zeeland van Timon Knigge - WaarBenJij.nu

The Story Continues

Door: Timon

Blijf op de hoogte en volg Timon

01 Februari 2008 | Nieuw Zeeland, Waipukurau

Na Wellington weer het platteland van NZ ingereden. Gelukkig maar. Ik zou toch raar staan te kijken als ik nu (op het noordereiland) een cultuurschok mee zou maken en ineens in een 'modern' en mondiaal-georienteerd NZ terecht zou komen.

Nee hoor na de stedelijke omgeving (en 'feel') van Wellington en aan het einde van de vier (!) kilometer snelweg uit het centrum direct weer in het hart van het (platte)land. In eerste instantie vlak. Niet de platheid van de nederlandse polder maar meer dat van het prachtig glooiende limburgse land. Al snel ging het echter over in het glooiende landschap vergelijkbaar met de Aardennen; heuvelachtig, af en toe vlak stukje, stroompjes en een meanderende (snel)weg. Zo snel als ik kon heb ik een afslag gepakt en een zogenaamde 'alternative highway' genomen. Min of meer paralel aan de doorgaande hoofdroute, geasfalteerd en goed onderhouden alleen veel mooier en minder druk. En maar bochtjes draaien. Het was weer geweldig; alweer een 'bikers paradise'.

Uitgestrekt en leeg; een schapenlandschap. Ik heb in twee dagen tijd zo'n 300 km over deze wegen gereden en in die tijd ben ik absloluut niet meer dan 15 tegenliggers tegengekomen. Wederom weer een hele ervaring...

Leeg betekent ook alert zoeken naar een camping. Rond een uur of vijf in de middag in gesprek met een wegwerker (moet een 'local' zijn) en maar eens gevraagd naar een campsite... Yep er was er eentje in Herbertville, 30 km die kant op, direct aan de kust en welliswaar een beetje uit de route maar goed een echt plan had ik niet dus leek me een prima optie. Herbertville, met golfbaan, kent schat ik niet meer dan 10 vaste bewoners. Even de camping niet meegerekend. Alle ingebouwde caravans kon je bijna huizen noemen en ik neem aan de campinggasten ondertussen ook als vast gast 'bewoners' genoemd kunnen worden maar het aantal (stenen) huizen was erg beperkt en ruim verspreid over de heuvels. Een rustig oord dus; gelegen aan de branding van de 'Pacific' een echt rustoord.

In de 'tavern' (pub, eethuis, coffeeshop en winkel) met de lokalen een biertje (of twee: want met 1 vleugel kun je niet vliegen zoals dat hier heet) gedronken en daarna een wandelingetje naar de zee. Zeer rustiek en ik heb heerlijk geslapen.

Vanochtend weer verder, wederom door de het golvende landschap: heerlijk. In alle rust de tent gepakt en alles op de motor gepakt. Nog een kopje koffie (of twee want ...). Nog even een beetje lezen en eigenlijk had ik zoiets van: "het is eigenlijk wel goed hier; mischien...". Maar nee vandaag weer verder op naar Napier en Hawkes Bay. Ik had er weer zin. Alleen de motor niet. Voor het eerst wou ie niet starten. Eerst helemaal niets en na het uitschakelen van de lichten niet meer dan een "prrrrr" van het starterrelais: accu leeg. Zoveel was mij wel duidelijk. Had ik de lichten laten branden.? Kon haast niet. Met het uitschakelen van het contact gaan ook de lichten uit. Vreemd.

Een paar campinggasten waren zou vriendelijk me aan te duwen. Ook leuk; nog niet eerder meegemaakt maar best geinig. Na twee pogingen sprong ie aan en liep weer als een zonnetje. Nu alleen er voor zorgen dat ie niet afslaat want om nu in de 'middle of nowhere' in de brandende zon met een niet startende motor te staan... Leek me nix. Niet totdat ik in een plaats van enige omvang was met garage. In Waipukurau was het tijd om te tanken en een prima plaats om in geval van te 'stranden'.

Na het tanken starten maar nee hoor: "Prrrr". Duidelijk een 'platte batterij'. Effe door naar de garage die me vervolgens (met een 'jumpstart') doorverwees naar de accuspecialist. Accu uitbouwen en doortesten was waarschijnlijk naar z'n grootje maar goed we konden 'm effe aan de lader hangen en dan wisten we meer. Kon immers ook de dynamo zijn. Lunchtijd dus effe de stad (nou ja stad) in voor een broodje. Na een uur aan de lader accu weer aansluiten en starten maar weer. Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik het liefst zou hebben.

Starten zou betekenen dat de accu in orde is maar niet meer opgeladen zou worden en dus mogelijk een groter probleem. Niet starten zou met een nieuwe accu verholpen zijn. Aangezien dit model niet in voorraad was (wel een maatje groter en dezelfde maat maar dan de plus en min omgekeerd) zou het wel betekenen dat ik hier een weekend moet overblijven. Kon natuurlijk met nog een 'jumpstart' door naar een grotere plaats in de hoop dat ze daar dan wel dat model in voorraad zouden hebben...

De accu was geladen; kreeg de startmoter een keer of wat rond en was vervolgens weer zou dood als een pier. Dat was duidelijk: accu overleden. Nog even voor alle zekerheid kijken of de motor de accu wel bij zou laden (heb ik een keer met de Susuki gehad. Accu niet top en vervangen maar bleek uiteindelijk de dynamo te zijn. Dan heb je ook niets aan een nieuwe accu). Het laden was gelukkig in orde dus met een nieuwe accu erin moet alles weer in orde zijn. Moet alleen besteld worden. Dat duurt effe...

  • 01 Februari 2008 - 16:28

    Loes:

    Mijn accu is ook wel eens leeg.....gewoon ff lekker bijslapen ...haha ......maar het komt goed! Geniet ervan!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Waipukurau

Timon

Een lang gedroomde reis naar en door Nieuw Zeeland. Maar niet nadat ik eerst even een weekje van Tokyo heb geproefd

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 112
Totaal aantal bezoekers 156709

Voorgaande reizen:

05 Juni 2016 - 17 Juli 2016

De grenzen van Europa

19 November 2007 - 22 Maart 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: