Verkocht.!

Vanaf vandaag ben ik weer aangewezen op twee voeten, een rugzak en het openbaar vervoer. De motor is verkocht en vandaag heb ik met enige droefheid afscheid genomen van m'n trouwe 'maatje'...

Ruim twee week geleden, in Napier om precies te zijn, heb ik een advertentie gezet op de lokale marktplaats. Wellicht had ik 'm wat aan de hoge kant geprijsd want hoewel er wel belangstelling voor was werd en nagenoeg niet op geboden. Als aanbieder had ik zicht op de statistieken; ca 80 personen hadden de motor op hun "watchlist" gezet en waren dus on-line aangesloten op de veiling. Uiteindelijk waren er slechts drie echt geintresseerd en hebben geboden.

Als aanbieder kon je behalve een tekst een (zichtbare) minimumprijs (bod) als ook een minimumverkoopprijs opgeven. Als de veiling niet boven de minimumverkoopprijs uit zou komen wordt de veiling als mislukt beschouwd en is er geen verkoop. Als minimum openingsbod had ik 3200 dollar opgegeven (ongeveer 1500 euro) en de minimuverkoopprijs had ik gezet op 3600 dollar. Ik had de motor voor 4800 dollar gekocht en de (door mij) geschatte marktwaarde was 4500 a 5000 dollar. 3600 dollar leek me in dat opzicht al met al een redelijke prijs.

Als snel had iemand een bod gedaan van 3200 euro. Dat gaf al een goed gevoel; ik zou 'm in ieder geval wel kwijtraken tegen een redelijke prijs. Na het eerste bod werd het echter akelig stil; twee dagen voor het verlopen van de veiling stond de teller nog steeds op 3200 euro. Veel kijkers, geen bieders..! Ondertussen had ik 'm dus al aan een geintresseerde in Hamilton laten zien die aangegeven had meer te bieden dan de hoogste bieder maar ik had het gevoel met een dealer(tje = denigrerend verkleinwoord..) te maken te hebben en wat zijn aanbod nu precies waard was; ik wist het niet...

Op de dag van de veiling stond de teller op 3400 dollar; een tweede koper had zich gemeld en dat kon intressant worden als ze de strijd aan zouden gaan... Vlak voor de sluiting kwam bieder nr 3 met een bod van 3410; daarna bleef het wederom stil. Nu loopt de veiling pas af als er na de sluiting een minuut lang niet meer geboden wordt maar het bleef stil. Bieder 2 had met 3400 zijn limiet aangegeven en bieder nr 1 had duidelijk geen zin om meer te betalen dan de minimuprijs van 3200 dollar.
3410 dollar was onder mijn minimumverkoopprijs en dus was de veiling mislukt; niet verkocht. Ik kon nog een finaal bod/offer doen aan de biedende partijen of een nieuwe veiling beginnen en daarmee was de veiling afgelopen...

Toen werd het ook voor mij wel weer spannend. Hoe zou die man in Hamilton nu reageren. Hij bleek bieder nummer 3 (finale bod van 3410 dollar) te zijn en nadat ik aangegeven had dat mijn minimumverkoopprijs 3600 dollar was kwamen we al snel tot het compromis van 3500 dollar mits ik 'm naar Hamilton kon brengen. Voor mij geen probleem; ik ben toch aan reizen en of ik die motor nu in A of in B achterlaat dat maakt voor mij natuurlijk niets uit. Op naar Hamilton...

Ik had geen zin om het erop aan te laten komen en pas laat (bijvoorbeeld de dag voor vertrek) de motor van de hand te doen. In die zin had ik te weinig vertrouwen in de koper (dealer) en wou ik niet het risico te lopen dat er een kink in de kabel komt waardoor ik de motor uiteindelijk niet kwijt raak. Mocht er nu wat gebeuren dan had ik in ieder geval reserve voor een 'contingency-plan' (een van die dingen die je leert als projectmanager.!). Daarom de afspraak gemaakt om vandaag (zaterdag) de verkoop af te ronden. Na het duikavontuur van afgelopen donderdag een heerlijke, uitgebreide afscheidtour gemaakt. Langs de kust van de pacific (stille oceaan) richting Auckland om daarna via het heuvellandschap van Waikato richting Hamilton af te reizen. Ruim 400 km door golvend heuvelland. Heerlijk...

Moe maar voldaan arriveerde ik laat in de middag in Hamilton. Heerlijk gereden en ik wist dat dat (voorlopig) m'n laatste tocht in NZ was geweest. De zoektocht naar de camping ging niet direct van een leien dakje dus af en toe langs de kant van de weg kaart erbij; je kent dat wel. Wil de 'bike' op een gegeven moment niet meer starten: "gvdr, gvdr, f*k.!", nee he niet zoiets vlak voor de overdracht... Ik had het al eens eerder aan de hand gehad: contactsleutel erin, omdraaien en dan geen contact. Een tweede keer proberen was dan altijd voldoende maar deze keer: ook de tweede, derde en vierde keer geen contact...

Uiteindelijk kreeg ik 'm aan de praat maar echt lekker voelde dat toch niet. Zeker niet als 'ie er vlak voor de camping weer mee uitscheidt en ook bij het boodschappen doen niet direct wil starten. Na wat gerommel kom ik erachter dat het waarschijnlijk een slecht contactje of een kabelbreuk is bij het contactslot. Nog wel even geprobeerd maar dat repareer ik niet 1-2-3 en zo vlak voor de verkoop... Ik sliep er niet echt gerust op.

Zeker toen het euvel zich vanochtend een paar keer herhaalde had ik er helemaal een slecht gevoel over; het maakte me allemaal niet uit, de hele machine mocht wat mij betreft uit elkaar vallen maar dan wel graag na de verkoop en niet er zo vlak voor... Enfin; afspraak gemaakt (bleek zoals ik al had verwacht een tweede-hands (auto)dealer te zijn) en de motor afgeleverd. Na een kopje koffie geld tellen: 3500 dollar in briefjes van 20 dollar is een hele stapel geld.!
Ik heb 'm direct verteld van het 'probleem' van het contactslot en mijn analyse/oplossing. Dat 'probleem' gelijk getackeld. Hij zou ongetwijfeld de motor nog even starten en als ie het dan niet zo doen...

En ja hoor zo gebeurde het ook; starten: nix, geen sjoege. Ik even aangegeven waar het volgens mij zat en met enig horten en stoten kregen we de boel aan de gang. Nou loopt de motor (als ie een keer loopt) als een zonnetje en de koper mompelde iets van een 'teepje' en dan zou ook dat wel weer goed komen: mijn idee.!! Geld pakken en wegwezen: voordat ie zich zou bedenken...

Het ging (gelukkg) allemaal iets rustiger dan dat. Na nog wat heen en weer praten kreeg ik een lift; een motor armer maar met 3500 dollar in m'n rugzak stond ik even later weer in de 'city'. Onderweg in de auto nog even zitten praten en ook de koper (dealer) gaf aan dat hij inschatte dat de motor ongeveer 5000 dollar waard is. Hij een goede deal (denk ik) en ik uiteindelijk ook. Ik had op wat meer gehoopt maar met 3500 dollar heb ik een ingecalculeerd verlies genomen van 1300 dollar en dat voor ruim 2 maanden reizen en bijna 10.000 km...

Dat vergeleken met 8000 dollar als ik een motor gehuurd zou hebben of een 2000 dollar verschil bij een terugkoop garantie (wat achteraf wellicht toch ook niet zo gek is en in ieder geval minder 'zorgen' geeft) is het allemaal zo gek nog niet; uiteindelijk heb ik uiterst goedkoop kunnen reizen op mijn (!) eigen manier en is het die 1300 dollar en de kopzorgen dubbel en dwars waard geweest.

Nu nog een paar dagen te voet en met de bus en dan: San Fransisco, California.
Here I come..!

-------------
ps. voor de fotoliefhebbers: m'n fotoblog op flickr is na enige weken van beperkte activiteit weer helemaal bij. Koste me wat uurtjes op een regenachtige dag in Hamilton maar ze staan er weer allemaal op en (enigzins) geordend naar locatie (www.flickr.com). 3436 foto's in totaal; dat wordt nog een klusssss